تحلیلی از بحران معیشتی و تراژدی مرگ جوان ۲۰ ساله/و تحلیلی از انتخاب ممدانی

 ابربحران معیشت، سرکوب چپ، و پیام مرگ تراژیک احمدبالدی/ و تحلیلی از انتخاب ممدانی به مثابه شورش تهی دستان نیویورک علیه فرادستان نئولیبرال و هم چنین علیه اقتدارگرائی، و تناقضات و محدودیت‌های نهفته در آن

چپ، فلاکت عمومی و نگاهی به مرگ تراژیک احمدبالدی

 

چپ، فلاکت عمومی و نگاهی به مرگ تراژیک احمدبالدی

گرچه رژیم و اطلاعات سپاه پس از چندروز زیرفشار اعتراض کنشگران داخلی وخارجی و افشاگری رسانه‌ها، ناگزیرشدند که بازداشت شدگان چپ را آزادکنند، اما این به معنی آن نیست که اولا برای آن‌ها پرونده سازی نکرده و سراغشان نروند، و ثانیا اجازه فعالیت آزاد رسانه ای و نظری و گفتگو به آن ها بدهند. واقعیت آن است که علت تمرکز رژیم و دستگاه‌های امنیتی آن با توجه به انباشت ابربحران‌ها و خطر سرریزشدن آن‌ها بویژه ابربحران اقتصادی و فلاکتی که جامعه را به ورطه خود کشیده و حدود ۹٪ جامعه عملا زیرخط فقر ۵۵ میلیونی اعلام شده خودرسانه های داخلی قرارگرفته اند. فقری که در افق مشهود با توجه به ورشکستی و کسری بودجه عظیم دولت و اولویت های جنگی و امنیتی و نیز چاه ویل پرنشدنی رانت خوارانش هم چنان تنوره می کشد و رژیم هم برای جبران کسری بودجه‌ها ابزازی جز توسل به شوک تراپی در ابعادجدید حول قیمت کالاهای حیاتی و مایحتاج اولیه ندارد. در چنین شرایطی از انباشت ابربحران ها و تخصیص منابع کشور به اولویت وجودی خویش است، که دست‌اندرکاران رژیم نگران برآمداعتراضات عمومی و فراگیر نسبت به مساله «نان » و زندگی و تبدیل شدن خواست عدالت اجتماعی به مهم‌ترین مطالبه فراگیر جامعه و در تناظر  با آن‌، عروج گفتمان چپ هستند. بهمین دلیل فشار به نیروها و افراد و رسانه‌های چپ را نباید امری گذرا تلقی کرد.   

تراژدی خودسوزی احمدبالدی* 

پدیده زهران ممدانی؟

پدیده زهران ممدانی؟

 بنظر آنچه که درموردممدانی تازگی دارد و به این پدیده ابعادمهمی داده است همانا وعده ها و شعارهای او  در چهارعرصه ۱) معیشت که از قضا شعارخودترامپ هم برای جلب طبقه کارگر ناراضی از عملکردجهانی سازی سرمایه داری و رقابت‌های جهانی و نیروی کارارزان اقتصادهای نوظهور و مهاجرت نیروی کار...  بود که کلا حمایت فعال دموکرات ها از این نوع جهانی سازی، و مخالفت ترامپ با آن، گرچه موجب پیروزی ترامپ شد، اما واقعیت این است که در دوره اخیردولت ترامپ، برخلاف ادعاها ووعده‌هایش، سیاست های او درمجموع موجب افزایش قیمت‌ها و هزینه‌های زندگی درهمین یک سال اول حکومتش شده است و معلوم شده که جز ادعاهای پر طمقراق کاری نکرده است، ۲) دفاع از شمولیت، تنوع و برابری (در برابرسیاست اصلی‌ اجتماعی ترامپ مبنی علیه تنوع، برابری و ادغام است ( خارجی ستیزی، علیه تنوعات جنسیتی و هرگونه امتیازمثبت به اقشارتحت تعبیض و غیره و بسیاری را زیرضرب قرارداده است)،  ۳) علیه اقتدارگرائی دولت مرکزی و مداخلات غیرقانونی آن در وظایف گوناگون مربوط به اختیارات ایالات ها  و ارسال نیروهای نظامی بر فرازفرمانداران ...  و۴) بالأخره محکوم کردن جنگ غزه و نسل کشی بوده است ( بویژه که ابعادجهانی یافته و باکمانه کردن در خود آمریکا و میان جوانان ....). البته او در کنارطرح وعده‌‌های روشن برای مطالبات معیشتی مشخصی مثل دسترسی فرودستان به خدماتی چون پیرامون مهدکودک و حمل و نقل  و مسکن و...  با تکیه بر جوانان و بسیج شبکه‌ها اجتماعی،  کارزارموفقی برپاکرد (همان مسیری که سندرز نیز  قبلا در انتخابات ریاست جمهوری  به نحودرخشانی از آن‌ بهره گرفته بود ). 

شیفت خامنه‌ای از سیاست انبساطی «وفاق ملی»، به سیاست انقباضی «خالص سازی»

به مناسبت تهاجم جدیدرژیم به فعالین فرهنگی، اجتماعی و رسانه‌ای چپ و مستقل:

شیفت خامنه‌ای از سیاست انبساطی «وفاق ملی»، به سیاست انقباضی «خالص سازی» و سرکوب بیشتر

 بازداشت و احضارجمعی از روشنفکران و پژوهشگران چپ و مستقل فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و نیز افزایش تذکر به روزنامه نگاران و بستن تعدادی از آن‌ها که حتی مدافع نظام در کلیت خود بوده و  متعلق به جناح دیگر است، بازتاب وسیعی داشته است. بطوری که موجب اعتراض انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و نیز انجمن علوم اجتماعی و البته در سطحی دیگر، موردانتقاد شبکه‌ها و رسانه‌ها و فعالین چپ شده است. در شرایط کنونی معنای یورش جدید رژیم به افراد و حوزه های رسانه‌ای و نظری مستقل و ازجمله چپ ها چیست؟نشانه‌ها و شواهد متعددی حاکی از تصمیم رژیم به تهاجم جدیدی است، که واقعه فوق در متن آن اتفاق افتاده و قابل بررسی است: در متن چرخشی از دوره پسا رئیسی و رویکردهای تحمیل شده به نظام، دوره تعلیق نسبی  فرایندخالص سازی ساختارقدرت و روی آوری به «وفاق ملی» پزشکیان و سیاست‌هایی چون «ای ایران» و نصب برخی تندیس‌های ملی که صرفا برخوردی ابزاری با هدف مصادره یک گفتمان رقیب  صورت می گیرد تا تغییری در رویکرد. .. تعلیق موقت «قانون حجاب»...  و تحمل مصلحتی مناظرات و گفتگوهای چالشی در برخی‌کانال ها و شبکه‌های داخلی با هدف سترون سازی سخنان پرآب و تاب انتقادی و معطوف به تغییررادیکال .... که جملگی به معنای میل به بازگشت سیاست دوره انقباض و خالص سازی دوره رئیسی و فعال و تهاجمی شدن دوباره دولت موازی و واقعی و تنگ ترکردن فضای تنفسی حتی برای «کنشگران مرزی» جناح راست اصلاح طلبان و بطریق اولی بر گرایش‌ها و نیروهای مستقل از رژیم. البته آن «خرده نرمش قهرمانانه» تا آن‌جا که به اراده آن‌ها بر می گشت، از اساس موقتی و تاکتیکی بود و اینک ظاهرا به پایان عمرمستعجل خود رسیده‌است (که رصدکردن روندهای بعدی، میزان قطعیت و عدم قطعیت آن را نشان خواهد داد). منشاء این چرخش را بیش از همه باید در نگرانی فزاینده هسته مرکزی ساختار قدرت نسب به تهدیدهائی دانست که متوجه کلیت نظام بوده و با انباشت بحران‌ها و خطرسربازکردن بی‌مهار آن‌ها ارتباط وثیقی دارد.  بازگشت به سیاست‌های شکست خورده گذشته درعین حال به معنی ورود نظام و جامعه به دوره جدیدی از وخامت وضعیت بحرانی است که در رأس آن‌ها مواجهه رژیم با تهدیدهای جنگی، دست و پنجه نرم کردن با محاصره اقتصادی و  تحریم‌های همه جانبه تر، تعمیق بحران‌ اقتصادی نفس‌گیر و فلاکت آفرین و بالأخره ضرورت تیز کردن بیش از پیش اهرم سرکوب فراگیر قراردارند. از سوی دیگرتشدید بحران اقتصادی و دامنه فلاکت عمومی، رژیم را نگران برانگیخته شدن خشم عمومی و برآمدجنبش‌های مطالباتی و سیاسی سراسری، یعنی تقویت وجه عدالت‌خواهانه خیزش‌های تاکنونی کرده است و در تناظر با آن، نگران برآمدگفتمان چپ و نقش آفرینی نیروهای پیشرو در این روند. حمله به شماری از چهره ها و نظریه پردازان منتقد چپ و پیشرو و مستقل در همین رابطه قابل فهم است.  تشدید مجادلات و منازعات درونی حاکمیت  و دو قطبی شدن آن‌ها حول مسائل مهمی چون مذاکره و عدم مذاکره، پیرامون بحران هسته ای و تصمیم و عدم تصمیم به بازسازی تأسیسات هسته‌ای آسیب دیده که چیزی جز به پیشوازحمله  جدیدبه کشور رفتن نیست، دعوا حول سیاست خارجی با رویکرد یک جانبه به روسیه و چین، رویکردشدیدا یک جانبه صدا و سیما به مثابه رسانه «ملی»  که بطورکامل توسط یک اقلیت کوچک ُقرق شده است، دوقطبی مجادله حول حجاب، منازعه پیرامون نحوه بازسازی اقتصادی ( اقتصادمقاومتی و زیرزمینی و فاسد و دارای رانت، در برابراقتصادشفاف و باز و قابل رقابت، و خطرمحدودشدن بازارصادرات، عملا به چین و روسیه و وابستگی به منافع آن‌ها. در یک کلام خطوط مهمی ازسیاست‌‌های خارجی و داخلی مورد مناقشه قرارگرفته است. و در این میان بویژه عقب نشینی سریع رژیم از باصطلاح سیاست های وحدت بخش پس از جنگ ۱۲ روزه، در مجموع  زمینه تشدید چنین منازعاتی را فراهم ساخته است. 

نگاهی به شعله ورشدن تضادهای درونی حاکمیت

 نگاهی به شعله ورشدن تضادهای درونی حاکمیت/ و نگاهی به بحران‌های جهانی و جنگ تعرفه ها و رقابت چین و آمریکا

اعتراف به شکاف بین ترامپ و ماگا، و فرصتی برای راستی آزمائی یک ارزیابی

اعتراف به شکاف بین ترامپ و ماگا 

 سخنان معاون ترامپ پیرامون تصمیم گیری پیرامون حمله به ایران و چالش‌های درونی!

و فرصتی برای راستی آزمائی یک ارزیابی

سخنان دی وی جنس در مورد چالش‌ها و چگونگی تصمیم گیری ترامپ برای حمله به تأسیسات هسته ای فرصتی می دهد که با نگاهی به ارزیابی‌ خودم در آن مقطع پیشا آن رخدادبزرگ حمله آمریکا به تاسیسات هسته ای ایران، به راستی آزمائی یک ارزیابی و پیش‌فرض‌ها و خطوط عمده آن مبادرت کنم و با هدف تدقیق برخی پیش‌فرض‌ها در شرایطی که جهان و هم چنین ایران وارد دوران بحران ها و تلاطم های بزرگ می گردد و عدم قطعیت یکی از ویژه‌گی های کلی اوضاع است.

در آن روزهای پرالتهاب و دم کرده، که حملات اسراییل شروع شده بود، پرسش بزرگ پیرامون ورود یا عدم ورودآمریکا به جنگ بود. مقاله « لحظه‌های حساس تصمیم گیری در اتاق «وضعیت» و چالش‌های‌ بزرگ پیشارو!‌»* درست در همان زمان که کاخ سفیددر «اتاق وضعیت» جلسه‌ای فوق العاده داشت، و دو روز قبل از حمله آمریکا به ایران، نوشته شد و تاریخ انتشار آن هم یک روزپیش از حمله بودlه است. در این نوشته اجمالا احتمالات مختلف بررسی شده و در آن میان براهمیت «آسمان بازبی‌بی» و وسوسه حمله به ایران و سرازیزشدن آب از لب و لوچه ترامپ برای کسب یک پیروزی «آسان» اشاره شده است.... (همراه با تمثیل ابلیس شبی رفت... ) و با این پرسش که آیا او از فرصت بدست آمده می گذرد یا...؟. اینک صجبت‌های جی دی ونس صراحتا از فرصتی که بدست آمد و ترامپ از آن سود جست سخن می گوید. البته او در این سخنان هم چنین نشان می دهد آن گونه که ادعا می کند و معمولا ژست می‌گیرد، سخن‌گوی وفادار به گاما (آمریکا را دوباره عظمت دهیم» نیست و افشا می کند که چگونه چارلی کرک مدافع سرسخت گاما (که در حین سخنرانی ترور شد) نگران ورودآمریکا به جنگ بوده است ( در واقع او مخالف ورود به جنگ بوده است). بیاد داریم که همسرچارلی نیز در مراسم بزرگداشت او درحالی که ترامپ از اعدام ضارب و اعمال خشونت ( وکلا علیه چپ‌های افراطی » سخن می گفت و خط و نشان می‌ کشید، اعلام کرد که چارلی مخالف خشونت بود و باین ترتیب بر خلاف ترامپ، مخالفت همسرش و خود را با اعدام ضارب اعلام داشت. بطوری که ترامپ در سخنانش گفت که او و همسرچارلی در این مورد با هم اختلاف دارند (و این هم خود نشانه ای است از وجود یک بستر و رؤیاهای متفاوت بین طرفداران ماگا و ترامپ و ترامپیسم).

دردوره فلاکت وابربحرانها،نقشه راه چیست؟ فعالان چپ چه وظیفه ای در مقابل دارند

 دردوره فلاکت و جنگ و ابربحرانها،نقشه راه چیست؟ فعالان چپ چه وظیفه ای در مقابل دارند؟ 

کارزاراعدام و کنفرانس اسلو

 اهمیت کارزارهای علیه اعدام، کنفرانس اسلو و رویکرد چپ انقلابی 

واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می کنند

 واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می کنند...

کمپین نه به اعدام، گامی به جلو / و هم چنین نگاهی به فوران تضادهای درونی و فساد رژیم در نگاهی به افشاگری پیرامون عروسی دختر شمخانی

گامی علیه ماشین قتل حکومتی، فقر ومرگ وزندگیهای لاکچری بر زمینه ریاضت اقتصادی حکومتی

«مک‌ترامپیسم»

 از میان رویدادها:

الف- «مک‌ترامپیسم» در پی احیاء «مک کارتیسم»!

عروج جنبش میلیونی علیه «مک‌ترامپیسم»!   

میلیون‌ها نفر از روزشنبه در سراسرایالات متحده از نیویورک تا سان‌فرانسیسکو در اعتراض به سیاست‌های اقتدارگرایانه دونالد ترامپ، و با شعار «نه به پادشاهی» به خیابان‌ها آمده اند. این جنبش قبل از هرچیز واکنشی است به سیاست های سرکوبگرانه و ضددموکراتیک دولت ترامپ در حوزه های گوناگون اجتماعی و اقتصای و سیاسی و در واقع جنبشی است علیه سربلندکردن «مک‌ترامپیسم» در ابعادی جدید.او و حامیانش این جنبش را به چپ های افراطی و آنتیفا نسبت می دهند که اخیرا بفرمان ترامپ غیرقانونی شد. وی در تبلیغات خود حزب دموکرات را نیز به حمایت از چپ ها به عنوان شاخه تروریستی آن متهم کرده و تهدی نموده که «با قدرت بسیارزیاد» به اعتراضات پاسخ خواهد داد. او هم چنین در جمع نشست غیرمنتظره ژنرالها و افسران آمریکا که از اقصی نقاط جهان احضار شده بودند، پیرامون نقش تازه آن‌ها در سرکوب آن چه که «دشمنان داخلی» می نامد نیز سخن گفته بود. ناگفته نماند که ترامپ حکمرانی دوره دوم ریاست جمهوری خود را با اعلام شرایط اضطراری و فرمان‌های مرتبط با چنین وضعیتی آغاز کرده است و تاکنون ارتش را به دورزدن فرمانداری‌‌ها به چندین ایالت ارسال کرده و به فکر گسترش این نوع مداخلات است.

ارزیابی اوضاع منطقه پس از برقراری آتش شکننده

  آینده‌ی غزه و منطقه در سایه‌ی نشست شرم‌الشیخ؛ نقشه‌ی راه یا دام جدید؟ 

نگاهی فشرده به سه واقعه از لابلای رویدادها

 

از میان رویدادها: نگاهی به سه واقعه

حماس و تیرباران‌‌های خیابانی!

رهایی فلسطین فقط در مبارزه با دشمن بیرونی صورت نمی گیرد. بلکه به همان اندازه اهمیت، رهایی از اقتدار نیروهای سرکوب گر و ارتجاع داخلی و باصطلاح خودی نیز واجداهمیت است. مناسبات سلطه و قدرت خلا بر نمی تابد و بهمین دلیل حماس با بدست آوردن اولین فرصت- ولو چه بسا کوتاه و شکننده- برای حضور در عرصه عمومی، به محض آفتابی شدن، نیامده، جوخه های اعدام، آن‌ هم در ملا عام و جلوی انظارجهانی برپاکرده است. با هدف ارعاب، که مبادا کسی تصور کند که اوضاع ول است و غزه صاحب و حکمران ندارد . مطمئنا می داند که دیر یا زود مردم رنج دیده و خشمگین غزه و فلسطین در اولین فرصت ممکنه، بخاطر نقشش در زمینه سازی فاجعه توصیف ناپذیر غزه پس از عملیات انتحاری و خشونت بار ۷ اکتبر و آن چه که در طی این دوسال بسرشان آمده، آن‌ها را مورد بازخواست قرارخواهند داد. از همین رو با عجله و توسل به خشونت، بدنبال ایجادفضای حرم امن برآمده است. ممکن است در میان اعدام شدگان عده ای جاسوس اسرائیل وجود داشته باشند، اما اولا طبق کدام دادگاه عادلانه و مردمی محاکمه و محکوم شده اند و ثانیا کدام نیروی رهائی و پیشرو می تواند از خشونت اعدام برای اهداف خویش بهره گیرد؟. واقعیت آن است که در این مورد آن ها از دشمن خود اسرائیل هم عقب ترند، که بسیاری از افراد موجود و وابسته به حماس در لیست زندانیان آزادشده به یمن عدم وجود اعدام زنده مانده‌اند. حق حیات امر ساده ای نیست که قدرت ها و دولت ها به سهولت و با ادعای تشکیل دادگاه‌های نمایشی و خودخوانده بتوانند به آن مهرختام بزنند. کم توجهی به مبارزه برای موازین دموکراسی و عدالت انتقالی تحت هیچ شرایطی توجیه پذیر نیست. علاوه براین، و این جای بسی تأسف است که اعمال چنین خشونتی در عین حال به معنی آسیب زدن به بالیدن ابرقدرت افکارعمومی و جنبش جهانی ضدجنگ و نسل کشی است که نقش مهمی در به عقب نشاندن ترامپ و دولت‌های اروپائی داشته و خواهد داشت. از همین رو لازم است که مرزبندی با خشونت حماس بخشی ضروری از جنبش رهایی فلسطین گردد. 

کنفرانس شرم الشیخ، آتش بس، صلح، رویکردها

 کنفرانس شرم الشیخ، آتش بس، صلح، رویکردها 

اهداءجایزه صلح نوبل، یک تیر و چندنشان

              اهداءجایزه صلح نوبل، یک تیر و چندنشان!

کمیته نوبل با دادن جایزه صلح امسال به خانم ماریا کورینا ماچادو، به عنوان رهبراپوزیسیون ونزوئلا ، در واقع با یک تیر چندین هدف را نشانه گرفته است:  

از یک سو تلاش ورزیده است که بطورمستقیم خویشتن را از اصابت رسوائی جبران ناپذیراهداء جایزه نویل به ترامپ، مدعی دروغین صلح طلبی که از قضا بیش از همه قدرت‌ها، مستقیما در جنایات غزه و حمایت بی قید وشرط و تجهیراسرائیل و نیز تقویت میلیتاریسم و افزایش بودجه های جنگی دولت‌ها و هم چنین سرکوب و بازپس گیری دست آوردهای اجتماعی جامعه مدنی در آمریکا، سهم داشته است برهاند. اما، در عین حال توانسته با انتخاب خانم ماریا کورینا، بخاطرنقش مهمش در اتحاداپوزیسیون ونزوئلا، لااقل تا سال آینده خود را از تیررس ترکش‌های خشم ترامپ در امان نگهدارد. چنان که این خانم پس از انتخاب شدن در نخستین واکنش‌ خود نه فقط ترامپ را شایسته دریافت صلح نوبل خواند، بلکه با افتخار جایزه خویش را نیز به او اهداکرد! و این اقدام نوبل البته با علم به آن صورت گرفت که ترامپ از مدت‌ها پیش سخت مشغول تهدید ونزوئلا و مادورو و حمایت از همین اپوزیسیون مفتخر به دریافت صلح بوده است. 

بوی کباب است یا خربیچاره را داغ می ‌کنند

 آیا پیام دولت اسرائیل به ایران از طریق پوتین را باید جدی گرفت؟

بوی کباب است یا خربیچاره را داغ می ‌کنند!.

احمدزیدآبادی که بارها بر خلاف تصوراتش از سیررویکرد خلاف انتظار حاکمیت، بارها سرخورده شده است، حالا با خواندن خبر پیامی از پوتین و به نقل از دولت اسرائیل که گویا قصدحمله به ایران را ندارد، درکنارسخنان ترامپ که از همراهی و همسوئی ایران با صلح حتی تمجید و تشکر هم کرده است!، و ایران را بخشی از پروژه صلح مدنظر خود خوانده، سخت به وجد و هیجان آمده و دست افشان و پای‌کوبان مدعی شده، هورا، خبرهای بسیارمهم و مهیجی در راه است!. و این درحالی است که چندین برابر خبرهای متعدد مهم متضاد و مغایرآن هم کم نیستند. اما چه می توان کرد، وقتی آرزو جایگزین تحلیل واقعیت ها می شود، کار به مضحکه می کشد. کافی است به چندخبر مسجل از این نوع اخبار اشاره کنیم و سپس به ارزیابی از یپام پوتین بپردازیم: هم نتانیاهو و هم شخص ترامپ همین چندی پیش اعلام کردندکه اجازه بازسازی تاسیسات هسته ای و غنی سازی به حکومت اسلامی نخواهند داد. نتانیاهوهمین روزقبل عملا به ترامپ هشدارداد که ایران دارد موشک های با برد۸۰۰۰ کیلومتر طراحی می کند که با افزودن ۳۰۰۰ کیلومتر می‌تواند شهرهای مهم آمریکا و از جمله اقامتگاه ترامپ در فلوریدا را مورد حمله قرار دهد!. ترامپ درست در بحبوحه توافق اولیه صلح و آماده کردن خود برای مشارکت درجشن آن، گفت که بدون بمباران ایران این صلح بدست نمی آمد و البته بدیهی است قبل از آن، بدون درهم کوبیدن یا تضعیف نیروهای نیابتی‌اش. امری که شخص نتانیاهو درست در بحبوحه امضاء قراردادصلح، به عنوان کاری که هنوز ناتمام مانده به صراحت کامل بر زبان آورد. ترامپ حتی در بحبوحه این توافق و در مسیرافزایش فشارحداکثری، لازم ندید وقفه کوتاهی در آن ایجاد کند و عامدانه و همزمان نام بیش از ۵۰ موسسه ایرانی و چینی و افرادمرتبط با صدورنفت و گاز به چین را به لیست بلندبالای تحریم‌ها افزود تا نشان دهد که مسیرصلح مدنظرش از فشار بیشتربه ایران و منزوی کردنش می گذرد و او با کسی در این مورد شوخی ندارد.